Var ég hálshöggvinn / hengdur í fyrra lífi?

Hugleiðingar sem hafa lengi leitað á mig. Ég þoli til dæmis hvaða limlestingar sem er í bíómyndum án þess að blikka auga - en ef það kemur nærmynd af gamalli konu með æðaberan háls eða eitthvað sambærilegt þá fer ég alveg í kerfi. Eins þá er merkilegt að ef ég er með verk í bakinu eða löppunum eða á einhverjum öðrum stað þá get ég alltaf rakið það til þess að það hafi verið mikið að gera eða það hafi reynt óvenju mikið á þann líkamshluta - en ef mér er illt í hálsinum þá er alltaf eitthvað að bögga mig, eins og hann sé beintengdur við sálina.