Ég hef verið að nöldra um það síðan ég byrjaði í HÍ að listakosningar hægri og vinstri í litlu samfélagi þegar hagsmunirnir eru keimlíkir væru fáránlegar. Merkilegt nokk eru einhverjir sammála. Enda Röskva og Vaka ekki með nema um 15-20 % fylgi meðal háskólanema, hafa skipt þessum 30-40 % sem hafa kosið tiltölulega jafnt á milli sín undanfarin ár. Af þeim ansi margir væntanlega kosið til að kjósa eitthvað eða lent í einhverri af þessum margfrægu smölun eða þá af því að einhver vinur er á lista. Síðasta ástæðan er vel að merkja ekkert slæm, þú treystir viðkomandi sem sagt fyrir þínum hagsmunum, en er ekki óþarfi að þurfa að kjósa alla vini vina þinna líka. Þetta lýsir svo sem viðhorfi gömlu framboðana ágætlega, eru menn svona sárir að þetta sé ekki klofningsframboð? Það má svo sem alveg setja út á málfarið í kosningabæklingnum en það er algjör hátíð ef borið er saman við andleysuna í röskvu og vökubæklingunum. Enginn með reynslu af stúdentaráði þarna? Fínt, það er ágætt að ekki eru allir búnir að selja sálina, því samdaunaðri sem þú verður kerfinu því erfiðara er að finna fnykinn.