Í auglýsingunni Ungt fólk í samfylkingunni taldi ég þrjá bókmenntafræðinema. Þetta er náttúrulega afskaplega varhugaverð þróun - er atvinnuástandið orðið það slæmt að bókmenntafræðinemar sjá ekki skárri möguleika en að sækja um störf í pólitík?