Bagobones

Norah Jones er alltof sexí. Og það mundi ég líka segja þó ég hefði ekki myndirnar á umslaginu. Önnur eins rödd hefur ekki heyrst síðan Emelíana. Sem er náttúrulega enn að, maður heyrir bara svo sjaldan í henni núna eitthvað. Var hún ekki nógu kúl út af því hún meikaði það ekki jafn mikið og leiðindakjóinn hún Björk þó hún væri með miklu betri texta, tíu sinnum betri rödd og sé án minnsta vafa svona hundrað sinnum betri leikkona? En það var Nóru Jones að þakka að ég var með orðið vagabound í hausnum því hún syngur það svo stórkostlega, las svo loksins textann og þá er þetta víst bag of bones. Sem hún ber fram einhvernveginn bagabones og mér heyrðist einhvernveginn vera flakkari. Sem er svo sem ekki svo fjarri lagi þó stemmningin sé önnur þá er merkingin furðu lík. Það var svo Kim Novak í Vertigo að þakka að orð sömu merkingar, wanderer, varð uppáhaldsorðið mitt í ensku. „Only one is a wanderer, two together are always going somewhere.“ Og það fallegasta við orðið er það að ef þú breytir a-inu í o þá er framburðurinn eins, og merkingin eiginlega líka þrátt fyrir allt. Það væri sjálfsagt hægt að lesa einhverja heilmikla sálfræði út úr þessu en ég held það sé frekar hugmynd að fara í puttaferðalag í US of A og vona að einhver Nóran stoppi fyrir þessum bagabones.